بار الها…
مرا وسیله صلح و آشتی خود قرارده تا آنجا که نفرت است حامل عشق باشم آنجا که گناه و آسیب است حامل بخشش .آنجاکه تردید و نفاق است ،حامل ایمان ویقین .آنجا که ناامیدی است،حامل امید.آنجا که تاریک است،حامل نور آنجا که غم وناامیدی است،حامل شادی باشم. پروردگارا کمکم کن به جای تسلی خواهی، تسلی بخش باشم،به جای توقع درک شدن،درک کنم.به جای دوست داشته شدن ،به دنبال دوست داشتن و عشق ورزیدن باشم.چرا که با دادن است که به دست می آوریم ،با بخشش است که بخشوده میشویم،با مرگ است که به زندگی جاویدان دست پیدا میکنیم .
“آمین”
انجمن افسردگان گمنام ایران